De Vestingdriehoek met vriendin Mariëlle

Wat leuk dat ik een gastblog mag schrijven bij één van de leukste vriendinnenclubs van Nederland: de @40plusvriendinnen.

Ik ben Marielle de Valk en al ruim vijf jaar actief aan het fotograferen. Het posten van de foto’s op Instagram kan dan natuurlijk niet ontbreken. Naast een baan, een leuke man en vier super lieve kinderen neem ik zoveel mogelijk tijd om er lekker op uit te trekken om al het moois van de wereld vast te leggen. Het meeste fotografeer ik landschappen en macro’s, maar ook stadsgezichten en portretten vind ik prachtig om te doen.

Unesco werelderfgoed: De Nieuwe Hollandse Waterlinie

Ik ga mee met de tocht langs de Vestingdriehoek welk georganiseerd wordt door Instameetholland ism de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Ik ben al eerder mee geweest met enkele Instameets, maar hoe leuk is het als deze in ‘je eigen’ stad plaatsvindt? En hoe leuk is het om te zien dat wat je inmiddels gewoon vindt in je woonplaats, door anderen zo mooi en speciaal wordt gevonden. Dan word ik alleen maar nog trotser op ‘mijn’ stad Gorinchem.

De start in hartje stad

Traditioneel beginnen we de dag met koffie en iets lekkers. Bij De Hoofdwacht op de Grote Markt is het verzamelpunt. Al snel wordt duidelijk dat we die dag veel gaan lopen. De nodige calorieën die er in de lekkernijen bij de koffie zitten moeten er toch ook weer af. Namens de gemeenteraad van Gorinchem worden we hartelijk welkom geheten door Kees van Willigen. Kirke van de Nieuwe Hollandse Waterlinie neemt ons mee, samen met vertegenwoordigers Jorick en Tomas van de gemeentes Gorinchem en Zaltbommel. Zij worden deze dag onze gidsen. Lees bezemwagens. En dat is een behoorlijke zware taak. Hoe maan je een twintigtal fotografen toe om op te schieten met al het moois wat we tegen komen. Het begint al op de Visbrug en in de Burgstraat. Niet verwonderlijk natuurlijk want de Burgstraat is één de oudste straatjes van Gorinchem en hier zijn mooie authentieke huizen en winkeltjes te vinden.

Van stad naar groen

De omgeving van het Dalempoortje en molen De Hoop is voor de groep een hele verrassing. Ik blijf het leuk vinden dat men zo in verbazing valt dat je slechts in vijf minuten lopen van de binnenstad in een prachtig buitengebied komt. De molen is prachtig, zowel van de buitenkant, als van de binnenkant als van bovenaf. De molenaar krijgt al direct in de gaten dat hij met een paar fanatieke fotografen te maken heeft. Er wordt hem gevraagd of hij even zijn auto bij de molen weg wil halen. Die past niet echt in het plaatje.

Schipper mag ik overvaren?

Gelukkig hebben we geen klap van de molen gekregen, maar wel het heen en weer. De veerdienst Riveer brengt ons naar het pittoreske Woudrichem. Op de kade worden we opgewacht door de Woudrichemse stadsgids, Jos Korthout. Hij laat ons een paadje volgen van de oude Hollandse Waterlinie. Een overwoekerd wegje tussen de stadsmuren en het water. Maar ja, dat maakt een heuse fotograaf niet uit. Mij ook niet, alhoewel ik de enige ben met witte sneakers en een korte broek.

Uitbuiken doen we thuis

We hebben inmiddels toch wel wat kilometers gelopen, dus het is hoog tijd voor de lunch. We zijn hiervoor uitgenodigd in ‘t Oude Raedthuys. En zoals alles in de kern van Woudrichem, is ook dit zeer pittoresk. De buitenkant, het terras, het restaurant en zelfs de trappetjes naar het toilet ademen een nostalgische sfeer uit. Tijd voor ‘uitbuiken’ krijgen we niet.

• 

• 

Iets met ridders en jonkvrouwen

We gaan naar Slot Loevestein. Een heus kasteel! De spanning begint te stijgen. Ridders, jonkvrouwen, Hugo de Groot, de boekenkist, gevangenis, we gaan de geschiedenis in! Gelukkig krijgt iedereen bij de ingang van Slot Loevestein direct een sleutel. Wat een opluchting, we kunnen er in ieder geval uit. Dat gedoe met zo’n boekenkist, daar zit niemand op te wachten.

• 

• 

Slot Loevestein is echt een multifunctioneel kasteel. Er vinden trouwerijen plaats, je kunt er heerlijk lunchen, er worden veldslagen nagespeeld en het kasteel is uitgebreid te bewonderen. Wij hebben ons beperkt tot het bezoeken van het kasteel. Het belopen van de vele trappen binnenin het kasteel staan weer goed op onze stappenteller. Als afsluiting van het bezoek krijgt iedereen een glaasje bubbels. Helemaal in stijl dus. Dat geeft ons even rust voor de volgende overtocht.

Dat gaat naar Fort Vuren

In de lijn van de Nieuwe Hollandse Waterlinie niet een groot fort, maar voor mij is het prachtig. Niet alleen de catacomben van het fort maar ook de directe omgeving hiervan. Helaas begint het te regenen waardoor we niet alles hebben kunnen zien. Dit geeft echter de groep wel weer de gelegenheid om de urbex-achtige uitstraling van het fort te ervaren. De lege kamers, de donkere gangen, de verlaten spullen, de door de kleine ramen verlichte ruimtes ademen een speciale sfeer uit.

Daar gaan we nog een keer

Dan is het weer tijd voor de laatste heen en weer. De snelle boot van de Riveer brengt ons direct terug naar ‘mijn’ stad. We zijn nog niet genoeg verwend en hebben als afsluiting een heerlijk diner bij ‘t Gelagh. Met heerlijk eten, leuke verhalen, slap geouwehoer en heul veul (en hard) lachen. Wat een super dag. Zo leuk om in ‘mijn’ stad te beleven op deze manier. Het heeft voor mij toch weer nieuwe plekjes laten zien. Ik denk dat ik niet de enige ben die het een fantastische dag vind want de groepsapp blijft nog dagen actief.

Ben je benieuwd naar alle foto’s van deze instameet?

Heb je er nog geen genoeg van?

Zin in nog meer Hollands pracht?