De weg naar vrijheid: Liberation Route

Op weg naar vrijheid

Met de weg naar de vrijheid in ons hoofd beginnen we de voorbereiding van dit #40PlusVriendinnen_WieKentJe in het teken van de Liberation Route. Het is zalig om rond te struinen op dit thema en juist daar de bijzondere fotografische plekken te ontdekken. We vinden het spannend en beseffen maar half wat er te zien en te beleven is vandaag de dag. De geschiedenis is een verhaal dat je kent in grote lijnen, maar er zijn nog zoveel meer verhalen die ook nu de vrijheid nog in je hoofd kunnen brengen. We genieten dus al volop van deze voorbereiding.

Op de kaart.

We verzamelen dit WieKentJe bij de sluis in Grave, waar het prachtige erfgoed onze camera’s al roept. Het avontuur roept ook! Op de kaart van de Liberation Route hebben we bij de sluis een audiopunt gespot. Eens kijken of we ons gezelschap stil kunnen krijgen met een van de verhalen. Gelukt! We worden er zelf ook stil van.

Goede traditie in ere houden

We zijn geheel volgens traditie nog niet in ons weekendverblijf geweest, want eerst moet er taart gegeten worden. Dat is altijd een ontspannen kennismakingsmoment voor de fotografen die elkaar nog niet eerder hebben ontmoet. En dan, gaan de camera’s draaien en kijken we rond in dit grote buitenmuseum genaamd Liberation Route, dat feitelijk loopt van Normandië naar Berlijn. We hebben nog een lange weg te gaan. Hoezee!

Goed erfgoed

Grave is een mooi vestingstadje om te verkennen. We genieten in het zonnetje van de mooie straatjes met erfgoed en het fijne landschap aan de waterkant. Los daarvan houden ook de eendjes en andere dieren ons lekker bezig. We letten nauwkeurig op de tijd, want we hebben nog een fijn plannetje voor de zonsondergang. Dat willen we niet missen.

Heenenweertje

Terug bij de auto sturen we een pin met de locatie naar de vriendinnen, zodat zij rechtstreeks naar de sunset spot kunnen als ze klaar zijn in Grave. We rijden zelf een ommetje langs ons weekendverblijf om de sleutels op te halen en daarna door naar het mooie plekje in Cuijk. De ingrediënten voor de zonsondergang van vanavond zijn: Zon, wolken, water en een kerk die lekker in de weg staat voor onze lens. Omdat we gek zijn op heenenweertjes springen we met zes paar modderschoenen op het pontje om aan de overkant onze statiefjes te planten. Dat de kerk in de steigers staat, staat als een paal boven water, maar ons niet in de weg. Gelukkig vaart het pontje ook nog terug. Geen nat pak voor ons!

Aan tafel

Als we allemaal bevroren zijn gaan we krakend richting ons verblijf voor een zelfgemaakte soep en warme hap. We keuvelen nog lang na in een van de huisjes, want de zonsopkomst is pas rond half negen dus dat voelt als uitslapen. Wat een feest!

Klaar voor de start

Bij het krieken van de dag vallen we zo vanuit ons huisje in het water. Nou ja, bijna dan. Waar we slapen kunnen we zo lopend naar de nattigheid en duiken we fris en fruitig achter de lens. Dan is het toch ineens weer stil. Als de dag wakker is zijn wij het ook en na de koffie met een ontbijtje gaan we uitgelaten op weg naar onze visite, want ja die krijgen we vandaag. Wat gaat de dag ons brengen? Geen idee, maar we hebben er zin in! 

Visite 

Onze visite wacht bij het Groesbeek Canadian War Cemetery & Memorial. Het zijn onze vriendinnen, die gaan vandaag mee ontoer. We zijn blij om elkaar te zien! Na de ontmoeting lopen we richting de begraafplaats waar iedereen een andere kant oploopt. Een eigen momentje op deze bijzondere plek. Hier staan we stil bij de vrijheid van vandaag. Wat boffen wij.

Op zoek naar vrijheid

In het Vrijheidsmuseum worden we warm ontvangen door Wiel Lenders en dat warmt snel op. De passie van de directeur en alle vrijwilligers laat ons meteen beseffen dat vrijheid meer betekent dan de tijd voor en na de oorlog. Wiel zit vol verhalen en bereid ons voor op het bezoek aan zijn bijzondere museum. Hij laat ons nadenken over wat vrijheid betekent voor onszelf, ook nu, gespiegeld aan toen vrijheid zeker niet gewoon was. Wat betekent vrijheid voor jou?

We dwalen door het museum, ook hier ieder op ons eigen tempo. Bijzonder hoe we toch samen de ervaring delen. Het komt binnen en we nemen het mee naar buiten.

Niet opschieter

Naar buiten want de N70 wacht! Een wandeling van 14 km door de bossen. Dit is een onderdeel van de Liberation Route waar de geallieerden ook voet op Nederlandse bodem hebben gezet. We moeten hem inkorten, niet alleen omdat we langer in het museum zijn geweest dan gepland, maar vooral omdat onze camera overuren draait door alle mooie doorkijkjes, uitzichten en hoogteverschillen.

De andere wandelaars verplaatsen zich als kleine poppetjes door de weilanden en wij maken kleine stapjes. Iets te klein want de tijd haalt ons in. We verlaten de route voordat we er klaar mee zijn want er wacht nog een prachtige kerk die onze lenzen gaat verwennen voordat we verder richting Nijmegen gaan.

Rem je rot

Aangekomen bij de Cenakelkerk blijkt dat we een betere timing hebben dan we zelf weten.  We kunnen nog net naar binnen voordat de dienst begint en dat is echt mazzel, want de kleurrijke koepel willen we niet missen. Hierna nemen we afscheid van de “ontoer”-vriendinnen met een zwaai en een lach en rijden richting Nijmegen, waar ons laatste plannetje van de dag al trappelt.

Waar is de weg

Nu moet je weten dat we van voorbereiden houden, dus dat doen we dan ook uitgebreid. Zo ook voor deze avond! We weten waar we moeten parkeren voor ons volgend avontuur en sturen de pin naar de anderen, zodat zij ook weten waar ze moeten zijn. En dan gebeurt er iets onverwachts. Op locatie gekomen blijkt de hele omgeving een soort bouwput. Nu zijn we gek op ruig gebied en gaan niet gauw een uitdaging uit de weg, maar het idee om in het donker over een bouwterrein terug te moeten klunen met de camera’s en statief vinden we een een te grote uitdaging om de dag mee af te sluiten.

Op naar plan friet

Dus hup hup, de auto weer in en zoeken naar een betere plek om ons doel te bereiken. Om een lang verhaal, of eigenlijk een lange weg, kort te maken, blijkt de brug een brug te ver nadat we drie bruggen overgestoken zijn en besluiten we om over te schakelen naar plan B, of is het plan C? We parkeren zo dicht mogelijk bij het welbekende gezicht van Nijmegen en zijn daar net op tijd om de lucht lekker roze te zien kleuren. Onze camera’s jubelen! Hoor je ze? Wij eindigen daarna lekker warm in het plaatselijke kroegje aan de bitterballen met friet. De dag is weer compleet en het feest ook!

Appeltje eitje

Wat fijn, het is alweer ochtend, en we mogen weer. Het strandje is om de hoek en dus gaan we daar eerst wortelen. Zo lekker voor het ontbijt. De eitjes en de koffie moeten even wachten. 

Oortjes in 

Na het ontbijt brengt de route ons vandaag, als de wind meezit, van Ravestein naar Batenburg en via Hernen richting Nijmegen, waar we op herkansing gaan voor onze Sunset March. Hierover later meer. Nu eerst op zoek naar Ravenstein. We rijden met een ommetje langs de dijk omdat we nog bij het verhaal van het Vergeten Vliegveld willen remmen. Onderweg zien we zoveel moois dat het bijna pijn doet om niet al op de rem te trappen, maar we rijden door! Knap hè? We weten zelf niet dat we het in ons hebben, jij bent vast ook verrast!

Blijft op de emmerlijst

Na dit interessante en mooie oponthoud bereiken we zonder horten of stoten het gezellige Ravenstein, een echte rem-je-rot! De molen staat hoog boven het dorp te stralen en wacht geduldig op onze camera’s. Ravenstein is ook al een vestingstadje en heerlijk om rond te dwalen en even de tijd te vergeten. O ja, het is 2022. We weten het al weer.

Het past net

Na een bak koffie met plaspauze zoeken we onze auto weer op en rijden richting Kasteel Batenburg waar we met piepende remmen stoppen. Zo klein als het dorp is, zo groots is de indruk van kasteel Batenburg dat een ruïne blijkt en wat voor een! Omgeven door de slotgracht, spiegelt het gevaarte ons tegemoet en kunnen we niet stoppen te klikken. Wat een pracht!

We vergeten de tijd en besluiten om Hernen over te slaan, want haasten wordt niemand blij van en onze camera’s al helemaal niet. We hebben nu zelfs nog tijd voor een groepsfoto. Zie je ons stralen?

Sunset march

Daar zul je die Sunset March hebben, die je nog van ons tegoed hebt. Ga er maar even voor zitten, wij lopen wel vooruit.

Bij de voorbereiding hebben we contact gehad met Tim Ruijling. Tim houdt zich bezig met het reilen en zeilen van de Sunset March en hij is de initiatiefnemer. Sinds 2014 loopt er iedere avond, met zonsondergang, een veteraan over de brug als dagelijks eerbetoon aan de 48 gesneuvelde geallieerden die tijdens operatie Market Garden op deze plek de Waal zijn overgestoken. Dit doen zij al meer dan 2500 keer. Veteranen komen overal vandaan om hun bijdrage te doen aan dit eerbetoon en wij zijn daar deze avond getuige van. Tim regelt voor ons een date met Henk. Henk weet van niks, we zijn de verrassing van de dag.

Hallo Henk

Het is een moeilijke keuze tussen meelopen met Henk of hem ontvangen onderwijl onze camera’s de mooie zonsondergang vastleggen. We kiezen voor het laatste, het zal je niet verbazen. Als Henk de trap afkomt loopt een van ons met hem mee naar het monument. We noemen geen namen, dat doen we nooit, maar het is een hele belevenis. Henk blijkt niet om woorden verlegen te zitten en zoals een van ons zegt: Je gooit er een kwartje in en er komt voor een gulden uit. Ook nu laten we namen maar achterwege.

We zwaaien

Na een snapshot met onze telefoon, want de camera’s hebben het druk met de brug en het ondergaande zonnetje, wandelen we na het blauwe uurtje met Henk mee terug over de brug. Het wordt een wandeling vol verhalen over het leger, Libanon, het lopen van 80 kilometer met bepakking en wat we gaan eten die avond. Henk blijkt van alle markten thuis.

Na een groet en een zwaai duiken wij onze auto’s in en rijden via wat eetbaars retour naar ons onderkomen. Moe en voldaan rollen we Instagram in om onze verhalen te delen in onze stories. De laatste dag komt eraan, maar eerst gaan we daar nog een nachtje over dromen. Tot morgen!

We rollen

Na een iets te korte nacht, want dat dromen is toch ook zalig, gaan we eerst voor het ontbijt met een lekkere sloot koffie. Het WieKentJe is net een afvalrace, want we zijn nog met zijn 4-en over. Heel normaal hoor, want het komen en gaan is flexibel, zodat het thuis altijd het beste past. Na een relaxte start is het tijd om de spullen in te pakken en rollen onze koffers de auto in. Buiten horen we Corrie al lekker blazen en razen. We zijn benieuwd of ze de goede kant op waait want wij willen naar Nijmegen voor nog een laatste stukje Liberation Route

Hoor je dat ?

We starten In de omgeving van Valkhof waar veel te zien is en het erfgoed ons boeit. Het weer heeft bedacht dat we onze camera beter in de tas kunnen laten, dus na wat rennen tussen de druppels door, horen we de koffie roepen. Daarna waaien nog net de goeie kant op richting onze auto’s met de belofte van een heenenweertje, want de rest van de Liberation Route roept! Gelukkig hebben we de vrijheid om terug te komen. Ga je mee?

Feitjesopeenrijtje:

1. Het Vrijheidsmuseum is een mooi startpunt van jouw avontuur. Trek er minstens een halve dag voor uit, wij waren er veel te kort. Doe de groeten van ons aan Wilma en Wiel.
2. Wij waren ook onder de indruk van de nabij gelegen Canadese begraafplaats.
3. Kijk voor jouw planning op de Liberation Route website. Je vindt er ook thematische routes die regelmatig aangevuld worden en de kaart is handig!
4. Langs dit deel van de Liberation Route is het zogenaamde Rijnland offensief / Operatie Veritable begonnen op 8 Februari 1945.
5. Bezoek de website als je met vakantie gaat binnen Europa. Wie weet kun je wel een stuk van de Liberation Route wandelen op jouw vakantiebestemming.
6. De N70 is een wandelroute van 14km die langs verschillende punten loopt. Misschien iets te intens als je je camera bij je hebt, maar inkorten kan gemakkelijk. Wij zijn hem gestart vanuit Berg en dal.
7. Loop mee met de Sunset March en een van de veteranen naar de oversteek in Nijmegen.
8. Neem een kijkje in onze agenda als je ook eens mee op avontuur wil!

Met al dit moois kan een remjerot-kaart natuurlijk niet ontbreken. Veel plezier! Deel je jouw foto’s met ons op Instagram als je bent geweest?

Ben je ook zo dol op goed erfgoed?

Ben je ook zo dol op samen fotograferen?

Ben je ook zo dol op molens?