Gelderse streken: met vier vriendinnen langs acht kastelen

Gelderse streken in de Achterhoek

Het wekkertje gaat om 6h15 en dat is best vroeg, ook voor deze 40plusvriendin die staat te trappelen om op pad te gaan. Het lijf schreeuwt: “Eerst koffie!” dus dan is luisteren de beste optie. Koffie dus! Daarna start het racen. Snel douchen, aankleden, beetje make-up erop en gaan! De camera en toebehoren staan al te trappelen in de gang, opgeladen en gepoetst en met een lege geheugenkaart, net als dit hoofd trouwens, lekker leeg, helemaal passend. Leegte om te vullen met alle indrukken van deze, naar later blijkt, bijzondere dag in de Gelderse streken.

• 

• 

• 

Dichtbij en toch ver weg

Ik haal Mirjam op, op het hoekje in Zaandijk, mijn dorp. Ze woont om de hoek, dus dat is een logische plek voor zo’n afspraak. Mirjam en ik kennen elkaar overigens niet van dat hoekje, maar “gewoon” van 40plusvriendinnen en Instagram. Op 3 augustus was ze mee op verrassingstocht met #40plusvriendinnen_ontoer. De Havensafari was dat, ook al een mooie herinnering. Daarvoor volgden we elkaar alleen op Instagram. Om de hoek, het lijkt dichtbij, maar er is een “ver weg” voor nodig om elkaar te ontmoeten. Een beetje vreemd, maar wel leuk (of was het lekker)?

40plusvriendinnen ontoer

Het verdient nog enige uitleg, hoe het komt dat die 40plusvriendinnen van ons mee op pad gaan, wat we dan allemaal doen, hoe het is ontstaan, het waarom en het hoe we dat dan organiseren. Kortom het hele verhaal. We moeten daar voor gaan zitten, Sandra en ik, maar niet nu. Want nu gaan we eerst ontoer naar de Gelderse streken. Acht kastelen staan daar op ons te wachten, al jaren en dat heeft lang genoeg geduurd. We willen naar die leuke fietsroute. Er heen, er langs en weer terug. Een beetje heen en weer dus, maar daar zijn we van. We krijgen graag het heen en weer. Kom we gaan!

Wat moet dat worden in Vorden?

We hebben afgesproken in Vorden met Inge, Mirjam dus en Sandra en ik. Vorden is het startpunt, waar we het routeboekje ophalen bij de VVV en een fiets, want ja een fietsroute zonder fiets is maar niets. In ons geval gaan we op een e-bike, die we op kunnen halen bij Profile. Het is best uitdagend blijkt uit deze post, waar de voorpret al aardig is ingezet op Instagram. Dubbel van het lachen rollen we om de beurt van de bank. Gelukkig waren de buren niet thuis.

O ja, we zijn in Kastelendorp Vorden. We krijgen een goede uitleg over de werking van de fiets, die niet alleen zeven versnellingen heeft, maar ook nog vier standen van eco tot turbo en daar begint voor ons de volgende uitdaging, want tellen is niet onze sterkste kant en rekenen een ramp. Na rijp beraad, want de route andersom rijden wordt ernstig afgeraden en verdwalen doen we zonder dat ook wel, springen we op de e-bike en racen het dorp uit. Helemaal eco gaan we op weg naar een dag vol avontuur. We houden er zo van!

• 

• 

De eerste stop voor een bloemetje

Nog geen 100 meter rijden we. We zijn net een beetje gewend aan de fiets en lekker op gang en hoppa, de eerste trapt al op haar rem. We noemen geen namen. Dat doen we nooit overigens. 

• 

• 

• 

• 

Zeer ongewoon, doch volgzaam als schapen, trappen de andere drie lekker mee en de fietsen gaan aan de kant voor wat later blijkt een volkstuinvereniging. Bloemen, daar stoppen we voor, altijd! En hier stonden er genoeg om een heel rolletje mee te vullen en dat is gelukt. Na een praatje met een gezellige Gelderlander die trots is op zijn tuin, fietsen we hortend en stotend en remmend en rijdend richting het eerste kasteel. Het licht is prachtig, het zonnetje schijnt en de fietsen gaan als een malle dus wij ook! Voorzichtig gaan we van de eco stand richting turbo, het tempo wat opvoerend, want met de allereerste ontoer: ‘de hofjesroute’, nog vers in ons geheugen is vaart maken best een goed plan. We kunnen niet naar huis zonder kasteel te zien, sterker nog, dat willen we niet! 

De eerste etappe volbracht: Kasteel Hackfort. Hoera!

Met piepende remmen stoppen we bij het eerste kasteel van onze route: Kasteel Hackfort, een van de landgoederen in beheer van Natuurmonumenten. Voordat we het kasteel echt goed zien, lopen we langs een watermolen. Waarna we allemaal spontaan beginnen te squatten omdat het zicht op het kasteel zo heerlijk verdubbeld wordt door het water dat er voor ligt. Dan is een beetje door de knietjes altijd een goed idee, weten we uit ervaring. Er zullen nog veel squats volgen deze dag. We dwalen over het landgoed. Het is er mooi! Wat een goed begin van deze fietsroute langs de acht kastelen. 

• 

• 

• 

Na het dwalen stappen we op de fiets naar landgoed Den Bramel. Niet alle kastelen en landgoederen zijn even toegankelijk voor het publiek, zo ook deze. Toch is Den Bramel een feestje. Wel schijnt het er te spoken volgens ons routeboekje (overigens verkrijgbaar bij de VVV in Vorden voor 3,50), dus houden we gepaste afstand want je weet maar nooit. De rijen bomen die het pad markeren geven het geheel een reden om elke tien meter te stoppen voor een nieuwe foto. We delen er hier eentje, want er is zoveel meer te zien vandaag dan bomenrijtjes. Sorry, twee! 

• 

• 

Tip van de dag: Maak van een lunch een appeltaart

Ergens onderweg worden we verwacht voor de lunch. Het is inmiddels 12h15 en je voelt het al aankomen: We zijn nog niet eens halverwege van waar we verwacht worden. Wat nu? Zelfs met de turbo aan is het onmogelijk om op tijd te komen en halen we met gevaar voor andermans leven vast de finish niet. Dus ons oplossend vermogen draait overuren. Het is echt te mooi hier bij die kastelen in de Gelderse streken en wij als fotografievriendinnen, kunnen gewoon niet doorrijden als we al dat moois zien. Dus bellen we ‘t Wapen van ‘t Medler waar we verwacht worden en overleggen met Peter die ons laat weten dat we gewoon uren later nog mogen aanschuiven, het is allemaal goed. Gelderse gastvrijheid! 

• 

• 

• 

Geen ooggetuigen

Een ooggetuigenverslag van de gehele route zullen we je besparen. We hebben er 9 uur over gedaan, waar 2,5 uur meer in de lijn der verwachtingen van anderen lag. Niet omdat de turbo niet goed werkt, wel omdat de remmen het zo goed doen. Gelukkig hadden we al een vooruitziende blik en hebben we bij de fietsverhuur vooraf al gevraagd of we de e-bikes na sluitingstijd terug kunnen brengen. En dat kan! Dus uiteindelijk hebben we van de lunch een appeltaart gemaakt. Dat kunnen wij, zonder oven, zonder appels, gewoon bestellen bij de Wildenborcherhof! Koffie erbij en weg is het hongergevoel en nu ineens alle tijd om te genieten van het moois. Spring je achterop voor het vervolg?

Dikke pret met onze Jet op Landgoed Wiersse

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Na de appeltaart, natuurlijk met slagroom x vier, worden we verwacht bij Landgoed Wiersse. We hebben een afspraak met Jet die ons rond gaat leiden over het landgoed. Dat belooft wat. Op voorhand wensen we Jet veel sterkte en geduld, want het is een beste opgave om vier fotograferende vriendinnen bij elkaar te houden en luisteren kunnen ze ook niet zo goed. Maar wat een feestje! Jet is helemaal top en begrijpt volkomen hoe wij afgeleid worden door allerlei groens, bloemetjes, insecten en ander leuks op het landgoed. Ze vertelt gewoon verder, stoort zich niet aan een achterblijver hier en daar en raakt zelf helemaal bevlogen over de foto’s die we maken. Hoe leuk! Met moeite nemen we na een dikke twee uur afscheid van Jet en beseffen dat we nu toch echt op de staart van onze e-bikes moeten trappen willen we voor het donker terug zijn. En zo geschiedde: Gas op de plank met af en toe een klein remmetje voor een van de acht kastelen en in turbostand naar de lunch met diner-potentie.

• 

• 

• 

40plusvriendinnen ontmoet je overal

De lekkere lunchplek straalt wat gemoedelijks uit net als de gastvrouw, die naar later blijkt, ook fotografeert, 40plus is en helemaal begrijpt waarom het zo leuk is wat we doen met elkaar. Ze herkent het: op stap met vriendinnen zonder een passie voor fotografie is net zo gezellig, maar van fotograferen komt geen donder en als je dat toch probeert, hobbel je eeuwig achteraan en voel je je bezwaard omdat je ze laat wachten. Hou dan maar eens het plezier in fotograferen en daar zijn wij dan weer helemaal voor, dat plezier! Leuker wordt het niet. 

• 

• 

• 

De verlate lunch wordt in alle gevallen patat met kroketten, want al dat bewegen verdient een vette hap en we zijn het vaak eens, zo ook nu. Na het afscheid van onze fotograferende nieuwe vriendin, met de uitnodiging om een keer mee te gaan met ons 40plusvriendinnen_ontoer gedoetje, springen we op ons inmiddels vertrouwde stalen ros, op jacht naar meer Gelderse streken in deze Gelderse streken. We zijn nog niet klaar maar het eind is in zicht. Volg je het nog?

Het laatste kasteel Vorden

Bij Kasteel het Medler hebben ze niet zo op ons gerekend. Dit komt natuurlijk omdat wij het bordje Privé over het hoofd hebben gezien door de snelheid van onze turbo. Excuses voor onze lompheid, maar als we mooie dingen zien maken we ineens vaart en dan is zo’n bordje zo gemist. Het is ons vast vergeven. Via Kasteel Onstein fietsen we langs de Lindensche molen naar Kasteel Vorden, qua kasteel mijn favoriet. Wat een plaatje! 

• 

• 

We moeten het bekennen, het is niet helemaal gelukt om alle kastelen te bezoeken en toch hebben we acht landgoederen gezien. Hoe dat kan? Geen idee, maar leuk is het wel die fietsroute! En het goede nieuws is: nu hebben we een goede reden om terug te gaan, op jacht naar het ontbrekende kasteel! Met al het groens in deze Gelderse Streken zal het er prachtig zijn in de herfst en is het vast vergeven van mooie paddestoelen. Kun jij een betere reden bedenken om teruggaan niet te lang uit te stellen? 

Jij kunt ook met ons mee!

Mocht je na het lezen van dit alweer heerlijke 40plusvriendinnenavontuur denken: “Ik wil een keertje mee!” Dan kun je een DM sturen op Instagram en nodigen we je uit in onze Whatsappgroep bij onze andere gezellige 40plusvriendinnen.

Nog even een dikke dankjewel aan het adres van Gelderse streken en Mooi Achterhoek voor de leuke uitnodiging. We hebben genoten en komen graag terug! 

Heb je onze emmerlijst gezien?

Nog meer erfgoed in Nederland

Meer ontoer verhalen lezen?