Fotograferen langs het Waterliniepad

Vandaag mag ik een blog schrijven voor 40plusvriendinnen over de vijfde instameet met Instameetholland en de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Dat doe ik graag. Mijn naam is Marianne van der Kooij. Ik ben al een paar keer eerder met 40plusvriendinnen mee geweest. In het dagelijks leven geef ik drie dagen per week les op de basisschool. Zo houd ik genoeg tijd over voor mijn hobby fotograferen. Ik ben graag buiten in de natuur en houd van wandelen.  

Technische tips van de mannen

Op zaterdag 14 april is het dan zover. Ik heb me er al dagen op verheugd, er gaan veel bekenden mee. Ook veel 40plusvriendinnen. Er zijn heren bij omdat het geen specifiek 40plusvriendinnen-uitje is. Dat zorgt voor een andere dynamiek, want de mannen hebben toch vaak een andere, wat meer technische, kijk op fotograferen dan wij vrouwen. Als een verkeersbord in de weg staat krijg je daar een opmerking over in de trant van: dat haal je er met Photoshop toch zo uit!  

Koffie is altijd een goed begin 

Samen met een andere 40plusvriendin rijden wij in één keer goed van Rotterdam naar Vreeswijk.  We zijn er nog nooit geweest en belanden er via smalle bruggetjes keurig op tijd. Vreeswijk heeft een mooi historisch centrum en ligt pal aan de Lek. Het is er nog doodstil. Het welkomst comité staat al wel op ons te wachten. Een parkeerplek is gelukkig ook snel gevonden, daarna zien we veel bekenden, gezellig. Tijdens de koffie met appelgebak in Brasserie Het Raadhuis praten we even bij en Monique stelt Heleen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie aan ons voor. 

Een OudHollandse rondleiding 

Twee enthousiaste vrijwilligers nemen ons mee voor een rondleiding door Vreeswijk. Hans en Jan zijn goed geïnstrueerd om het verhaal kort te houden, want de fotografen hebben veel tijd nodig voor het fotograferen. Dit is best een uitdaging voor de heren, ze willen graag zoveel vertellen! Vreeswijk heeft veel historische sluizen en andere mooie plekjes om te fotograferen. Extra leuk is dat er bij het water kinderen aan het spelen zijn. Ze hebben schildpadjes ontdekt en proberen die te vangen. Dat zijn mooie plaatjes voor ons. 

Stukje cultuur voor de liefhebbers

Met Heleen gaan we vervolgens op weg naar de Beatrixsluis. Dit is een enorm sluizencomplex op één van de drukste vaarroutes in Nederland. Het is ook een rijksmonument, (met de bouwstijl: functionalistisch). Het is er druk vanwege open Monumentendag, dus worstelen we ons door andere groepen heen en pikken ondertussen nog informatie op van de gids van de andere rondleiding. Er is helaas geen tijd voor een beklimming, maar wat een bijzonder gebouw!  Een grote tanker vaart, als wij er zijn, net de sluizen in. Heel indrukwekkend.  

Heleen houdt de vaart erin want verderop staat de bus al te wachten. De wandeling voert ons langs de kazemat in de Schalkwijkse wetering. Dit is een enorm gevaarte dat op zijn kant in het water staat. Erg interessant. In de bus is het koppen tellen, er zijn geen achterblijvers dus we kunnen vertrekken naar Leerdam. Onderweg leren we veel. We wisselen weetjes uit over Instagram: hoe doe jij dat met je story’s? Wat voor app’s gebruik jij? Met vriendinnen bij elkaar in de bus vallen er geen stille momenten.

Lekker lunchen aan de Linge

Na wat omzwervingen, de navigatie van de bus gaat niet helemaal vanzelf, komen we in Leerdam aan. Ook hier is er gezellige drukte vanwege Monumentendag en de Glas- & kunstdagen. Op naar Kiky aan de Linge voor een heerlijke lunch. We zitten aan het water in het zonnetje, wat wil je nog meer. Eigenlijk wil iedereen nog wel langer blijven zitten, maar een instameet blijft hard werken en de glasblazer wacht op ons, dus we gaan weer fijn verder.  

Glasblazen is echt kunst. 

Het is nog een hele klus om het proces goed op de foto te zetten. Ik ben maar op mijn gevoel afgegaan. Statief thuisgelaten, zoomlens mee en de ISO omhoog. Het glasblazen vastleggen is best uitdagend, maar als het wat rustiger is bij de demonstratie maak ik nog een paar shots van dichtbij. Veel respect voor de glasblazer. Zo’n opleiding duurt 10 jaar! De 40 + vriendinnen lopen ondertussen in de shop van het glasmuseum en kijken wat voor moois er allemaal wordt aangeboden.  

Een groene wandeling.

De stemming zit er goed in. Er wordt nog net niet gezongen, ook al zitten we in een bus. Op naar “Werk aan het Spoel” bij Culemborg. Dit herken ik meteen, want daar zijn we vorig jaar ook geweest met Instameetholland. Deze keer geen oversteek met een pontje, maar een wandeling door de uiterwaarden. Dat is best nog een flinke tippel, maar erg de moeite waard. Ik ga zeker het boekje bestellen van het Waterliniepad. Een aantal vriendinnen gaan op de knieën om “de foto” te maken van die ene bijzondere vlinder, anderen proberen de foto opdracht “wandelaar in het groen” uit te voeren. Ook is er inmiddels een melding van de eerste blaren. 

Het eindpunt: Fort Everdingen

En dan als slot, het stoere Fort Everdingen, met de prachtige inundatiesluis. Wat een mooi licht in de late middag. “Zijn wij een Fotoclub of wandelclub?” vraagt een van mensen die al aan de borrel zitten, als de hele groep daar ook op het terras neerstrijkt. 

Een aantal van ons gaan nog net mee met de laatste rondleiding in het fort. De gids maant eventuele achterblijvers bij de groep te blijven, in verband met onverwachte gaten in het fort, waar je door zou kunnen zakken. Gelukkig komt iedereen er weer heelhuids uit. De rest zit lekker uit te rusten en te kletsen bij de brouwerij.

Het busje zit vast

De tocht naar huis eindigt plots nog met enige opschudding. De bus rijdt het historische Vreeswijk in en kan vervolgens geen kant meer op. Eenrichtingsverkeer, te smalle bruggen en geen draaimogelijkheden. De mensen op de terrassen kijken met verbazing toe hoe dit allemaal kan gebeuren en in de bus vragen wij ons af hoe het zal aflopen. Gelukkig goed en zo komt er een einde aan deze prachtige dag.

Feesten op het waterliniepad

Varen bij het waterliniepad

Overnachten langs het waterliniepad