Nieuwe vriendinnen maken in Lechovo

Op en top vriendelijkheid in Lechovo

Vandaag gaan we afscheid nemen van het mooie Kastoria. Na uitgecheckt te hebben gaan we een route rijden via de noordkant van het Orestiada meer. Via een hele mooie slingerweg met natuurlijk weer de nodige stops, want we gaan de bergen in. Altijd mooi.

Opeens trekt ons iets de aandacht. Wat het is, is niet geheel duidelijk. Maar voor ons gevoel moeten we stoppen. Aangekomen in Lechovo. Dat ziet er leuk uit. Daardoor besluiten we om een ronde door het dorp te maken. Hetzelfde als de andere dagen, lopen en maar zien wat we tegenkomen. Kortom, op ontdekking.

Als we nog geen 100 meter een straatje in zijn, komt een mevrouw uit haar huis. Ze komt eens kijken wie wij zijn. Wat we komen doen. We raken aan “de praat”. Wat een gezelligheid. We krijgen van haar een heerlijk stuk brood. Wij kunnen er weer tegen.

Heerlijk slenteren door de vele leuke straatjes met de even zo leuke deurtjes en raampjes. Wat een gezellig dorp. We krijgen er geen genoeg van. De inwoners zijn zo vriendelijk. We raken niet uitgekletst. Dat kletsen was nog best even een dingetje. Wij spreken geen Grieks. De locals geen Engels. Kortom, beetje lastig. 

Zo jammer, maar met handen en voeten lukt het wel een beetje. We liggen dubbel van het lachen. De taalbarrière is best lastig, maar aan de andere kant, is het ook wel ontzettend grappig. Door middel van een app moet dit op te lossen zijn. Straks even naar kijken. Google is je beste vriend. Dus ook Google translate. Het praat misschien wat handiger. Desondanks hebben we nieuwe vriend(inn)en gemaakt. 85+. Dat dan weer wel.

Lekkers voor onderweg

We zijn toe aan een kop koffie na al dat geklets en komen uit bij een café tegenover een klein winkeltje. Op het balkon van dat winkeltje komt een mevrouw naar buiten om eens te kijken wat er toch allemaal aan de hand is.

Zou ze ons gehoord hebben? Dat is raar. Zoveel geluid maken wij toch niet. Ze komt toch maar even naar beneden. Ook met deze mevrouw raken we aan de praat. Ook weer met handen en voetenwerk. Ze is benieuwd waar we vandaan komen maar ook wat we komen doen. Wat een gezelligheid.

We kopen nog wat lekkers in het winkeltje voor onderweg. Dan besluiten we dat we toch echt verder moeten. Immers we zijn al 5 uur in dit gezellige dorp. Op naar Nymfaio. Want anders komen we er nooit.

We kunnen het toch niet helemaal laten. Onderweg nog een paar keer stoppen. Om te genieten van het mooie uitzicht op het leuke dorp. Lechovo, wij gaan jullie niet meer vergeten!

Charmant Nymfaio

We hebben nog een flinke rit voor de boeg van toch nog ruim 4 uur. Nu maar even doorrijden, anders wordt het echt veel te laat. Het bergdorp ligt op 1350 meter hoogte. Onderweg weer prachtige vergezichten. We verbazen ons over hoe mooi dit dorp is. Alle huizen gebouwd met dezelfde soort stenen. Dat straalt rust uit. We hadden onze sneeuwboots gerust mee kunnen nemen want in Nymfaio ligt flink wat sneeuw. Eerst even een ronde door het leuke dorp. Hier ook weer leuke straatjes, met de typische deurtjes en raampjes.

Voor we besluiten om onze overnachtingsplek te gaan zoeken, eerst even de zonsondergang meepakken. We staan immers op het hoogste punt. We kijken mooi over het dorp uit.

Als het te donker gaat worden, gaan we op zoek naar waar we gaan slapen vanavond. Snel Gevonden. Het is niet ver. Verrassend mooie locatie. Pension Argyro. Met een sfeervolle authentieke inrichting. We kijken onze ogen uit en de eigenaar en zijn vrouw verwelkomen ons hartelijk. Ook hier weer volop gezelligheid.

Tijdens het heerlijke diner samen met de eigenaar, schuiven ook Kostas Karadimos en Nick Rachovitis van reisbureau Joysters gezellig aan. Vol enthousiasme vertellen ze over de prachtige omgeving. Ze raken niet uitgepraat. Er is hier immers in deze omgeving zoveel te zien en te beleven. Laat in de avond moeten we echt afscheid gaan nemen van Nick en Kostas. Het was een indrukwekkende dag. We zijn hartstikke moe. Nu lekker gaan slapen. Morgen gaan we naar de beren en de wolven. Spannend!

Waren we voor het donker thuis?

Sjans is altijd leuk.

Onze eerste stappen in Griekenland